نصب ویندوز بر روی کروم بوک

کروم بوک‌ها به طور رسمی از ویندوز پشتیبانی نمی‌کنند و با توجه BIOS خاصی که در این دستگاه‌ها برای Chrome OS طراحی شده، حتی به صورت معمولی هم نمی‌توان بر روی کروم بوک ویندوز نصب کرد. اما اگر واقعاً به این سیستم عامل نیاز دارید راه‌هایی برای نصب آن در بسیاری از مدل‌های کروم بوک وجود دارد.

 

در مورد این فرآیند چه چیزهایی باید بدانید؟

با توجه به این که ویندوز به طور رسمی پشتیبانی نمی‌شود باید یک BIOS جایگزین در کروم بوک خود نصب کنید (از نظر فنی در حقیقت باید یک فرم‌ور UEFI نصب کنید که جایگزین همان BIOS سنتی است). با نصب این BIOS تازه امکان نصب ویندوز فراهم می‌شود. البته باید توجه کنید که BIOS جایگزین فقط بر روی مدل‌های پشتیبانی شده نصب می‌شود، بنابراین از آن نمی‌توان برای همه‌ی مدل‌ها استفاده کرد.

علاوه بر این به چند سخت‌افزار اضافه هم نیاز دارید. برای نصب ویندوز یک موس و کیبورد USB لازم دارید، چون موس و کیبورد خود دستگاه در حین نصب ویندوز کار نمی‌کند. و به یک کامپیوتر ویندوزی هم برای ساخت USB نصب نیاز دارید.

البته پس از نصب ویندوز هم کار شما تمام نمی‌شود، چون این سیستم عامل به طور پیشفرض درایورهای سخت‌افزاری بسیاری از اجزای کروم بوک‌ها را ندارد (که البته منطقی است، چون تولید کنندگان کروم بوک هیچ وقت زحمت ساخت درایورهای ویندوز محصولات خود را نکشیده‌اند). اگر خوش شانس باشید، شاید بتوانید درایورهای شخص ثالث اجزای سخت‌افزاری‌تان را پیدا کنید.

با نصب ویندوز مشخصاً کل کروم بوک شما پاک خواهد شد، پس مطمئن شوید که اطلاعات مهمی بر روی آن باقی نمانده باشد.

اگر در هر جایی از فرآیند نصب به نظر آمد که کروم بوک شما قفل کرده است، با ۱۰ ثانیه نگه داشتن دکمه‌ی Power می‌توانید دستگاه خود را وادار به خاموش شدن کنید.

آیا این روش در کروم بوک شما جواب می‌دهد؟

قبل از این که فرآیند نصب ویندوز را شروع کنید، مطمئن شوید که مدل دستگاه‌تان پشتیبانی شده باشد. به علاوه برای هر مدل دستورالعمل جداگانه‌ای وجود دارد که با توجه به مدل کروم بوک خودتان باید از راهنمای مربوطه استفاده کنید، چون تفاوت اندکی بین مراحل موجود در دستگاه‌های مختلف وجود دارد.

چند منبع کاربردی را ببینید:

• کروم بوک‌هایی که از ویندوز پشتیبانی می‌کنند: این وبسایت لیست مدل‌هایی که می‌توانید ویندوز روی آن نصب کنید را به همراه سخت‌افزارهایی که پس از نصب کار نخواهند کرد مشخص کرده است.
• راهنمای نصب ویندوز در کروم بوک‌های مختلف: در این وبسایت با انتخاب مدل کروم بوک خود می‌توانید دستورالعمل نصب ویندوز و لینک درایورهای مربوط به دستگاه خود را دریافت کنید.
• Chrultrabook Subreddit: اگر می‌خواهید اطلاعات بیشتری در مورد کروم بوک‌ها یا قطعات سخت‌افزاری‌ای که از ویندوز پشتیبانی می‌کنند به دست آورید، کاربران موجود در این جامعه‌ی کاربری کمک زیادی به شما خواهند کرد.

اگر کروم بوک شما از ویندوز پشتیبانی می‌کند، بهتان تبریک می‌گوییم، اکنون توصیه می‌کنیم تا دستورالعمل نصبی که مختص به دستگاه خودتان است را دنبال کنید. اگرچه شاید اطلاعاتی که در وبسایت Coolstar است جزئیات بیشتری داشته باشد، اما اگر با ما همراه باشید، شاید در این مطلب چیزهایی پیدا کنید که در هیچ جای دیگری یافت نشود.

ما در این مطلب ویندوز را بر روی کروم بوک Acer C910 با نام کد YUNA نصب می‌کنیم. روند کار در همه‌ی مدل‌های کروم بوک مشابه است، ولی بعضی چیزها -مثل موقعیت پیچ Write Protect در مادربرد- متفاوت خواهد بود.

گام اول: برداشتن پیچ Write Protect

کروم بوک‌ها قابلیت سخت‌افزاری ویژه‌ای دارند که جلوی اعمال تغییر در BIOS دستگاه را می‌گیرد. اگر می‌خواهید BIOS را عوض کنید، برای غیرفعال سازی قابلیتی که از دستگاه در برابر نوشته شدن حفاظت می‌کند، باید کروم بوک را باز کنید، پیچ مخصوص آن را از روی مادربرد پیدا نمایید، و آن را دربیاورید. در بعضی از کروم بوک‌ها شاید به جای پیچ یک سوئیچ وجود داشته باشد.

پس ابتدا کروم بوک خود را خاموش کنید (آن را به حالت Sleep نبرید و کاملاً خاموشش کنید). پیج‌های بدنه‌ی پشتی دستگاه را باز کنید تا به مادربرد دسترسی یابید. ما برای باز کردن پنل پلاستیکی دستگاه باید ۱۸ پیچ را باز می‌کردیم. پیچ‌ها را گم نکنید.

پیچ یا سوئیچ Write Protect را پیدا کنید. اگر نمی‌توانید آن را بیابید، نام و مدل دقیق دستگاه خود را به همراه عبارت write protect screw در اینترنت جستجو کنید تا موقعیت دقیق این پیچ در دستگاه خود را ببینید. برای کروم بوک Acer C910 ما محل دقیق این پیچ را در پاسخ به سوالی در سایت SuperUser پیدا کردیم.

البته این پیچ معمولاً با پیچ‌های دیگری که بر روی مادربرد وجود دارد فرق می‌کند. این پیچ خاص در کروم بوک ما به رنگ خاکستری تیره است، در حالی که پیچ‌های دیگر نقره‌ای روشن هستند. علاوه بر این زیر پیچ هم یک پوشش نقره‌ای روشن وجود دارد، در حالی که زیر بقیه‌ی پیچ‌های مادربرد پوششی به رنگ برنزی دیده می‌شود.

پیچ را باز نموده و بدنه‌ی پشتی دستگاه را مجدداً ببندید. اکنون می‌توانید بر روی BIOS دستگاه بنویسید و آن را تغییر دهید. پیچ مربوطه را نگه دارید تا اگر زمانی دوباره خواستید BIOS را قفل کنید، آن را وصل ببندید.

گام دوم: فعال سازی Developer Mode

حالا باید Developer Mode را فعال کنید تا امکان تغییر در نرم‌افزار کروم بوک فراهم شود. برای انجام این کار در کروم بوک‌های جدید، کلیدهای ترکیبی Esc+Refresh+Power را در حالی که سیستم خاموش است فشار دهید. (دکمه‌ی Refresh در محل دکمه‌ی F3 در لپتاپ‌های معمولی قرار دارد.)

با این کار کروم بوک شما بالا آمده و پیام Chrome OS is missing or damaged را نشان می‌دهد.

دکمه‌های Ctrl+D را فشار دهید و پس از رفتن بر روی گزینه‌ی turn OS verification OFF کلید Enter را بزنید.

کروم بوک اکنون همه‌ی فایل‌های شخصی شما را پاک کرده و تنظیمات‌تان را هم به حالت پیشفرض بر می‌گرداند. البته با توجه به مکانیزم عملکردی کروم بوک، اطلاعات مهم شما باید با سرویس‌های آنلاین سینک شده باشد.

زمانی که وارد Chrome OS می‌شوید، پیام OS verification is OFF را می‌بینید. برای رد کردن این صفحه هر دفعه باید دکمه‌های Ctrl+D را فشار دهید. جای نگرانی نیست، چون بعد از این که BIOS جدید را نصب کردید، این پیام حذف شده و با پایان کار به طور مستقیم وارد ویندوز خواهید شد.

گام سوم: نصب BIOS جدید

حالا از داخل ChromeOS می‌توانید BIOS جدید را بر روی کروم بوک خود نصب کنید. برای باز کردن یک پنجره‌ی ترمینال دکمه‌های Ctrl+Alt+T را فشار دهید.

اکنون عبارت shell را تایپ کرده و Enter بزنید، تا بتوانید به محیط خط فرمان قدرتمند لینوکسی دسترسی پیدا کنید.

دستور زیر را کپی کرده و درون محیط خط فرمان پیست کنید:

cd ~; curl -L -O http://mrchromebox.tech/firmware-util.sh; sudo bash firmware-util.sh

با اجرای این دستور، شاخه‌ی اصلی ابتدا به شاخه‌ی خانگی شما تغییر می‌کند، سپس اسکریپت http://mrchromebox.tech/firmware-util.sh دانلود می‌شود، و در انتها این اسکریپت با دسترسی ریشه اجرا می‌گردد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه‌ی عملکرد این اسکریپت به وبسایت توسعه دهنده‌ی آن مراجعه کنید.

این اسکریپت با رابط مناسبی که دارد به شما در انجام این فرآیند کمک می‌کند. با تایپ عدد ۳ و فشار دکمه‌ی Enter گزینه‌ی Custom coreboot Firmware (Full ROM) را انتخاب کنید.

سپس برای تایید انجام عملیات حرف y را تایپ و Enter کرده، و در انتها برای نصب UEFI حرف U را تایپ و Enter نمایید. اگر می‌خواهید ویندوز اجرا کنید، گزینه‌ی Legacy را انتخاب نکنید.

این اسکریپت پیشنهاد می‌دهد که یک کپی پشتیبان از فرم‌ور اصلی دستگاه تهیه شده و برای شما بر روی درایو USB ذخیره شود. با این کار اگر بعداً خواستید به BIOS اصلی کروم بوک برگردید، می‌توانید از این پشتیبان استفاده کنید.

البته لازم نیست که این فایل پشتیبان تا ابد روی دستگاه USB شما باقی بماند. فایلی که ذخیره می‌شود یک فایل .rom است که بعد از اتمام این فرآیند می‌توانید آن را هر جای دیگری کپی کنید.

پس از پایان روند پشتیبان گیری، اسکریپت فرم‌ورِ Coreboot جایگزین را دانلود کرده و آن را بر روی کروم بوک شما نصب می‌کند. زمانی که نصب آن تمام شد، دستگاه را خاموش کنید.

حالا اگر خواستید می‌توانید پیچ Write Protect را سر جای خود وصل کنید.

گام چهارم: ایجاد درایو نصب ویندوز

اکنون می‌توانید ویندوز را روی کروم بوک خود نصب کنید، اما برای این کار باید یک درایو نصب برای آن بسازید. در واقع باید ISO نصب ویندوز را دانلود کرده و آن را با استفاده از ابزاری مثل Rufus بر روی درایو USB خود رایت کنید. این بخش از کار باید بر روی یک کامپیوتر ویندوزی انجام شود.

برای دانلود ایزوی ویندوز ۱۰ به این صفحه بروید. بر روی Download tool now کلیک کرده، گزینه‌ی Create installation media for another PC را انتخاب نمایید و دانلود را آغاز کنید. ویندوز ۸.۱ و ۷ و درایورهای آن شاید با کروم بوک شما سازگاری نداشته باشند.

علاوه بر این برای ساخت درایو USB نصاب ویندوز باید ابزار Rufus را هم دانلود و اجرا کنید.

درایو USB را به PC وصل کنید. از آن‌جایی که از این درایو برای نصاب ویندوز استفاده می‌شود، و همه‌ی فایل‌های روی آن پاک خواهد شد، پس قبل از انجام این کار از اطلاعات خود کپی بگیرید.

Rufus را اجرا کنید، درایو USB خود را انتخاب نمایید، نوع پارتیشن را به صورت GPT partition scheme for UEFI انتخاب کنید و سیستم فایل هم NTFS باشد. سپس بر روی دکمه‌ای که در کنار Create a bootable disk using وجود دارد کلیک کرده و ایزویی که دانلود کردید را انتخاب کنید.

پس از انتخاب فایل ISO دوباره بررسی کنید که نوع پارتیشن حتماً همان GPT partition scheme for UEFI باشد، چون ممکن است با انتخاب فایل به حالت پیشفرض برگشته باشد. بعد از این که مطمئن شدید که همه‌ی تنظیمات درست است، بر روی دکمه‌ی Start کلیک کنید.

گام پنجم: نصب ویندوز

اکنون آماده‌ی نصب ویندوز هستید. درایو USB خود را به کروم بوک وصل کرده و دستگاه را روشن کنید. سیستم به طور خودکار باید از درایو USB بوت شده و نصاب ویندوز ظاهر شود. اگر چنین نشد، با نمایش عبارت Select Boot Option یکی از دکمه‌های روی کیبورد را فشار دهید. سپس با استفاده از Boot Manager دستگاه USB خود را انتخاب نمایید.

اکنون موس و کیبوردی که آماده کرده بودید را به سیستم وصل کنید، چون در مراحل نصب به آن‌ها نیاز داریم. البته اگر هر دو دستگاه را ندارید با یکی از آن‌ها هم کارتان راه می‌افتد.

اگر فقط کیبورد دارید با کلیدهای جهت‌دار، Tab و Enter می‌توانید از رابط استفاده کنید. و یا در صورت استفاده از موس هم می‌توانید برای تایپ کردن از کیبورد مجازی استفاده کنید.

اکنون مراحل نصب ویندوز را به شکل معمولی انجام دهید. حتی برای پارتیشن بندی هم هر طوری که دوست داشته باشید، می‌توانید تخصیص فضا کنید. ما تصمیم گرفتیم همه‌ی پارتیشن‌های داخلی را پاک کنیم و مدیریت فضا را به ویندوز بسپاریم.

به یاد داشته باشید که برای نصب و استفاده از ویندوز ۱۰ نیازی به سریال یا به طور دقیق‌تر Product Key نیست. سریال را می‌توانید بعد از نصب از مایکروسافت خریداری کرده و آن را از داخل ویندوز ثبت کنید.

نگران Chrome OS نباشید—اگر زمانی خواستید به جای ویندوز Chrome OS نصب کنید، به راحتی می‌توانید بر روی یک سیستم مجهز به Chrome، درایو ریکاوری Chrome OS ساخته و از آن برای برگرداندن Chrome OS اصلی استفاده کنید.

نصاب ویندوز در اواسط مراحل نصب restart می‌شود. زمانی که این اتفاق افتاد حتماً درایو USB را از سیستم جدا کنید، در غیر این صورت سیستم دوباره نصاب را شروع می‌کند. اگر وارد نصاب شدید، درایو USB را جدا کنید، آن قدر دکمه‌ی Power را نگه دارید تا کروم بوک خاموش شود، و سپس دوباره سیستم را روشن کنید. با این کار ویندوز باید از درایو داخلی کروم بوک راه اندازی شده و ادامه‌ی فرآیند نصب اجرا شود.

گام ششم: نصب درایورهای شخص ثالث

پس از نصب ویندوز کار تقریباً تمام است و می‌توانید وارد آن شوید، اما برای این که حداکثر سخت‌افزارهای دستگاه‌تان کار کنند باید درایورهای شخص ثالث را نصب کنید. برای انجام این مرحله هم به موس و کیبورد USB نیاز دارید.

با توجه به این که این درایورها شخص ثالث هستند، اکثر آن‌ها به درستی امضا نشده باشند، ویندوز هم به صورت عادی اجازه‌ی نصب آن‌ها را نمی‌دهد. برای نصب آن‌ها باید قابلیت Test Signing را فعال کنید. این ویژگی قابلیتی است که برای آزمایش درایورها طراحی شده است.

برای استفاده از آن با دسترسی Administrator برنامه‌ی Command Prompt را باز کنید—یعنی بر روی دکمه‌ی Start کلیک راست کرده یا Windows+X را فشار دهید و گزینه‌ی Command Prompt (Administrator) را انتخاب کنید. دستور زیر را وارد نمایید:

bcdedit -set testsigning on

سپس کروم بوک خود را Restart کنید.

اکنون با توجه به آموزش‌های نصب مربوط به مدل دستگاه‌تان باید درایورهای شخص ثالث را نصب کنید. برای مثال در کروم بوک Acer C910 باید درایورهای چیپ‌ست، Intel HD Graphics، فناوری ذخیره سازی سریع، کیبورد، Trackpad و Realtek HD audio را نصب کنید.

در هنگام نصب این درایورها ویندوز یک هشدار امنیتی به شما نشان می‌دهد، که به خاطر غیر رسمی بودن درایورهایی است که توسط خود تولید کننده ساخته نشده و به تایید مایکروسافت نرسیده است. با نصب درایورها موافقت کنید، چون اگر نمی‌خواستید از درایورهای شخص ثالث استفاده کنید، اصلاً نباید تا این‌جا پیش می‌آمدید!

اکنون همه چیز باید درست کار کند، و می‌توانیم موس و کیبورد USB را از سیستم جدا کنیم. به این ترتیب حتی دکمه‌ی Search کروم بوک هم به دکمه‌ی Windows تبدیل کارایی می‌یابد.

کار به پایان رسید! کروم بوک شما حالا یک کامپیوتر ویندوزی خیلی ارزان است. اگر در عملکرد سیستم مشکلی به وجود آمد، دوباره به سایت coolstar.org بروید و ببینید که آیا به‌روز رسانی جدیدی برای درایورها ارائه شده است یا نه.

نصب اندروید روی ویندوز در کامپیوتر و لپ تاپ

اگر دارای یک کامپیوتر یا لپ تاپ باشید می‌توانید اندروید ۶٫۰ مارشمالو را به راحتی روی سیستم خود امتحان کرده و از آن استفاده کنید.

برای این کار شما نیاز به یک ماشین مجازی یا " VirtualBox " خواهید داشت. از معروف ترین نرم افزار‌های ماشین مجازی برنامه‌های VirtualBox  ، Hyper-v و VMware است که می‌توانید با نصب آن‌ها به راحتی این سیستم عامل را بر روی کامپیوتر خود نصب کنید.

پیش نیاز

ما در این آموزش با نرم افزار VirtualBox قصد نصب اندروید را داریم که می‌توانید از این لینک نرم افزار مربوطه را دانلود کنید. این نرم افزار حجمی حدود ۱۰۰ مگابایت خواهد داشت. سپس نیاز است تا فایل‌های مربوط به اندروید ۶٫۰ مارشمالو را دریافت کنید. فایل‌های مربوط به اندروید را نیز از طریق این لینک می‌توانید دریافت کنید که حجمی حدود ۴۵۰ مگابایتخواهد داشت.

آموزش

مرحله اول: وارد نرم افزار VirtualBox شوید و از قسمت بالا بر روی آیکون آبی رنگ New کلیک کنید. از پنجره‌های باز شده مطابق تصویر زیر در کادر باز شده گزینه میانی را برگزینید و سپس  کلید Create را بفشارید.

در کادر باز شده مطابق تصویر نام را Marshmallow وارد کنید. گزینه Type را بر روی گزینه Linux قرار داده و گزینه سومی Version را Other Linux (32-bit) برگزینید و سپس بر روی کلید Next کلیک کنید.

مرحله دوم: در پنجره بعدی میزان رمی که باید به این سیستم عامل اختصاص دهید قابل تنظیم است. برای استفاده بهتر خوب است که این میزان را بر روی ۱۵۰۰ مگابایت قرار دهید. در نظر داشته باشید که گزینه شما نباید از قسمت سبز عبور کند.

مرحله سوم: در آخرین قسمت این بخش باید گزینه وسطی را مطابق تصویر انتخاب کرده و بر روی Create کلیک کنید.

مرحله چهارم: حال پنجره جدیدی باز خواهد شد. گزینه اول VDI را برگزینید و بر روی گزینه Next کلیک کنید. در مرحله بعدی گزینه Fixed size را انتخاب کرده و در نهایت کلید Next  را بفشارید.

مرحله پنجم: حال برای این سیستم عامل باید یک فضا اختصاص دهید. این فضا همانند فضای داخلی گوشی شما خواهد بود بنابر این می‌توانید به طور استاندارد میزان ۸ گیگابایت را انتخاب کرده و در کادر بالای آن نیز فولدر Marshmallow را برگزینید. اگر نبود آن را بسازید. در نهایت بر روی کلید Create بفشارید. اندکی صبر کنید تا این قسمت ساخته شود.

مرحله ششم: مطابق تصویر زیر بر روی آیکون Settings ( تنظیمات ) کلیک کنید. از سمت چپ پنجره باز شده گزینه Storage را بزنید. بر روی آیکونی که در تصویر مشاهده می‌کنید کلیک کرده و فایل مرتبط با اندروید مارشمالو را که پسوند iSO دارد برگزینید و سپس کلید OK را بفشارید تا وارد قسمت اصلی نرم افزار شوید.

مرحله هفتم: حال کار تمام است و کافیست تا از قسمت بالایی بر روی آیکون سبز رنگ Start کلیک کرده تا نصب آغاز شود. پس از کلیک صفحه جدیدی باز خواهد شد. در این صفحه آبی رنگ کافیست تا گزینه install your Android-x86 to harddisk را برگزینید و سپس کلید اینتر را بفشارید.

مرحله هشتم: در این مرحله بر روی گزینه دوم Create/Modify partitions رفته و اینتر را بزنید. سپس از دو گزینه Yes و No عبارت No را انتخاب کنید.

مرحله نهم: در این مرحله شما نیاز خواهید داشت تا یک پارتیشن جدید بسازید. ابتدا اینتر را بزنید. سپس به مسیر New > Primary > Bootable > Type رفته، سپس عبارت Yes را نوشته و کلید اینتر را بفشارید. اگر مراحل را درست پیش رفته باشید تصویر زیر را مشاهده خواهید نمود.

مرحله دهم: در این مرحله پارتیشنی که ساخته‌اید را انتخاب کنید. وقتی بوت لودر GRUb را مشاهده کردید گزینه Yes را انتخاب کنید. مرحله بعدی را نیز به همین شکل طی کنید تا کار تمام شود.

مرحله یازدهم: حالا شما توانسته‌اید سیستم عامل اندروید ۶٫۰ مارشمالو را بر روی کامپیوتر خود نصب کنید. کافیست بر روی گزینه Run Android-x86 ضربه زده تا وارد این سیستم عامل شوید.

هرگاه که قصد استفاده از این سیستم عامل را داشتید باید از طریق نرم افزار VirtualBox به آن دسترسی داشته باشید. توجه کنید که دیگر مراحل بالا نیازی نیست و فقط کافیست آن را اجرا کنید.

نصب Bash Shell لینوکس در ویندوز 10

 

    

بروزرسانی سالیانه‌ی ویندوز 10 ویژگی برجسته‌ی جدیدی را در اختیار توسعه دهندگان قرار خواهد داد. با این بروزرسانی می‌توانید نرم‌افزار لینوکس را به طور مستقیم در Bash shell مبتنی‌بر اوبونتو موجود در ویندوز ۱۰ اجرا کنید. اگر از ویندوز ۱۰ نسخه‌ی پیش نمایش اینسایدر با شماره‌ی ساخت ۱۴۳۱۶ هم استفاده کنید، قادر به نصب Bash shell و بهره‌مندی از آن خواهید بود.

با انتشار بروزرسانی سالیانه‌ی ویندوز 10، قابلیت برجسته‌ی جدیدی در اختیار توسعه دهندگان قرار خواهد گرفت. این قابلیت با افزودن کامل ابزار Bash shell مبتنی‌بر اوبونتو به ویندوز ۱۰، امکان اجرای مستقیم نرم‌افزارهای لینوکس در ویندوز را برای کاربران فراهم خواهد کرد. این کار با افزوده شدن زیرسیستم (Subsystem) لینوکس برای ویندوز که اخیرا به وسیله‌ی مایکروسافت به ویندوز ۱۰ اضافه شده، ممکن شده است.بروزرسانی سالیانه‌ی ویندوز ۱۰ موسوم به Redstone در تاریخ ۱۲ مرداد ماه امسال منتشر خواهد شد.

در صورتی که نسخه‌ی پیش نمایش اینسایدر جدید سیستم عامل ویندوز ۱۰ را در رایانه‌ی خود نصب کرده باشید، هم‌اکنون می‌توانید ابزار بَش شِل (Bash shell) را در ویندوز نصب کرده و از قابلیت‌های آن بهره‌مند شوید. ابزار بش شل در نسخه‌ی پیش نمایش اینسایدر با شماره‌ی ساخت ۱۴۳۱۶، به ویندوز ۱۰ افزوده شد که در زمان نگارش این مقاله فقط برای کاربران عضو حلقه‌ی سریع (Fast Ring) قابل دسترس بود. همچنین، این ابزار فقط در نسخه‌ی ۶۴ بیتی ویندوز ۱۰ وجود دارد.

آنچه که باید درباره‌ی ابزار Bash Shell ویندوز ۱۰ بدانید

بش شل یک ماشین مجازی، کانتینر یا نرم‌افزار لینوکسی کامپایل شده برای ویندوز، همانند Cygwin نیست. ویندوز ۱۰، زیرسیستم لینوکس برای ویندوز را به دست آورده است که برپایه‌ی پروژه‌ی نیمه‌کاره‌ی Astoria مایکروسافت است. این پروژه در خصوص اجرای نرم‌افزارهای اندروید بر روی ویندوز است.

این‌گونه فکر کنید که پروژه‌ی یاد شده، در نقطه‌ی مقابل نرم‌افزار Wine قرار دارد. درحالی که نرم‌افزار Wine امکان اجرای نرم‌افزارهای ویندوز را به طور مستقیم در لینوکس فراهم می‌کند، زیرسیستم لینوکس برای ویندوز، امکان اجرای مستقیم نرم‌افزارهای لینوکسی را در ویندوز فراهم می‌کند!

مایکروسافت با کانونیکال کار کرده است تا بتواند بش شل کامل مبتنی‌بر اوبونتویی را که در این زیرسیستم اجرا می‌شود برای کاربران فراهم کند که از لحاظ فنی به هیچ وجه لینوکس محسوب نمی‌شود. درواقع، لینوکس هسته‌ی زیربنایی سیستم عامل بوده و در اینجا قابل دسترس نیست. به جای آن، زیرسیستم لینوکس برای ویندوز امکان اجرای بش شل و دقیقا همان باینری‌هایی که به طور عادی در اوبونتوی مبتنی‌بر لینوکس اجرا می‌شوند را فراهم می‌کند. طرفداران نرم‌افزارهای رایگان، اغلب بحث و استدلال می‌کنند که روی هم رفته سیستم عامل لینوکس باید GNU/Linux نامیده شود؛ زیرا در حقیقت نرم‌افزارهای GNU بسیاری در هسته‌ی کرنل اجرا می‌شوند. بش شل ویندوز ۱۰ قادر به اجرای تمامی ابزارهای GNU و دیگر نرم‌افزارهای مربوطه است.

ابزار بش شل دارای محدودیت‌هایی مانند عدم کارکرد با نرم‌افزار سرور و نرم‌افزارهای گرافیکی است. بش شل برای توسعه دهندگانی که قصد اجرای ابزارهای تحت خط فرمان لینوکسی در ویندوز را دارند، طراحی شده است. این ابزارها به فایل سیستم ویندوز دسترسی دارند اما نمی‌توانید از فرمان‌های بش برای خودکارسازی نرم‌افزارهای عادی ویندوز استفاده کنید. به علاوه، قادر به اجرای فرمان‌های بش از خط فرمان استاندارد موجود در ویندوز هم نخواهید بود. در واقع ابزارهای بش صرفا به فایل سیستم ویندوز دسترسی خواهند داشت. به دلیل این که نسخه‌ی جاری به صورت بتا است، احتمالا هر نرم‌افزار تحت خط فرمانی در این ابزار عمل نخواهد کرد.

نصب Bash در ویندوز ۱۰

برای شروع کار، ابتدا باید بررسی کنید که حداقل شماره‌ی ساخت ویندوز ۱۰ مورد استفاده‌ی شما ۱۴۳۱۶ باشد. برای بهره‌مندی از ابزار بش شل قبل از انتشار رسمی بروزرسانی سالیانه (Anniversary) باید نسخه‌ی پیش‌نمایش اینسایدر را فعال کنید. ابزار یاد شده، فقط در نسخه‌ی ۶۴ بیتی ویندوز ۱۰ عمل می‌کند؛ پس در صورتی که هنوز از نسخه‌ی ۳۲ بیتی ویندوز ۱۰ استفاده می‌کنید، زمان آن فرا رسیده است که به نسخه‌ی ۶۴ بیتی کوچ کنید!

پس از این که نسخه‌ی متناسب با ابزار بش شل ویندوز ۱۰ را نصب کردید، نرم‌افزار Settings را از منوی شروع فراخوانی کرده و به مسیر Update & Security → For Developers مراجعه کنید. در این بخش باید برای فعال کردن حالت توسعه دهنده، گزینه‌ی Developer Mode را انتخاب کنید.

کنترل پنل را باز کرده و بر روی Programs and Features کلیک کنید. سپس در پنجره‌ی جاری بر روی لینک Turn Windows Features On or Off واقع در سمت چپ کلیک کنید. فهرست پنجره‌ی Windows Features را به منظور یافتن گزینه‌ی (Windows Subsystem for Linux (Beta به طرف پایین مرور کرده و تیک آن را بزنید. در نهایت بر روی دکمه‌ی OK کلیک کنید.

پس از انجام مراحل یاد شده، بلافاصله درخواست راه‌اندازی دوباره‌ی سیستم از کاربر طلب خواهد شد که باید بر روی Restart Now کلیک کنید تا ویژگی انتخاب شده‌ی جدید در ویندوز نصب شود.

پس از راه‌اندازی دوباره‌ی سیستم، منوی شروع را با فشردن دکمه‌ی ویندوز از صفحه کلید باز کرده و پس از تایپ bash، کلید اینتر را فشار دهید.

در راه‌اندازی اولیه‌ی فایل bash.exe، درخواست پذیرش شرایط استفاده از خدمات نمایان خواهد شد که بدون شک باید آن را بپذیرید! سپس ابزار یاد شده اقدام به دانلود نرم‌افزار Bash on Ubuntu on Windows از فروشگاه نرم‌افزاری ویندوز (Windows Store) کرده و در ادامه، ایجاد یک حساب کاربری و رمز عبور برای استفاده از محیط بش از کاربر درخواست خواهد شد.

اگر به جای ایجاد حساب کاربری دارای رمز عبور، مایل به خودکارسازی نصب از بش هستید، می‌توانید فرمان زیر را در ابزار خط فرمان ویندوز اجرا کنید. این فرمان به طور خودکار با همه‌ی درخواست‌ها موافقت کرده و دسترسی روت بدون نیاز به رمز عبور را به کاربر پیش‌فرض اعطا خواهد کرد.

lxrun /install /y

شیوه‌ی استفاده از Bash Shell و نصب نرم‌افزار لینوکسی

هم‌اکنون خط فرمان Bash Shell کامل مبتنی‌بر اوبونتو در اختیار شما قرار دارد. به دلیل یکسان بودن باینری‌ها، می‌توانید از فرمان apt-get اوبونتو برای نصب نرم‌افزار از منابع متمرکز اوبونتو استفاده کنید. با این اوصاف، به همه‌ی نرم‌افزارهای تحت خط فرمان لینوکسی دسترسی خواهید داشت؛ اما به دلیل این که ابزار بش شل در نسخه‌ی اولیه‌ی بتا قرار دارد، ممکن است برخی از نرم‌افزارها به طور کامل و بی‌نقص اجرا نشوند.

به منظور اجرای Bash shell، فقط باید منوی شروع را باز کرده و عبارت bash یا Ubuntu را جستجو کنید. حالا باید نرم‌افزار Bash on Ubuntu on Windows را در ابزار جستجوی ویندوز مشاهده کنید. برای دسترسی ساده به نرم‌افزار، می‌توانید آیکون میان‌بر آن را به منوی شروع، نوار وظیفه (taskbar) یا دسکتاپ خود سنجاق (pin) کنید.

اگر قبلا تجربه‌ی استفاده از Bash shell در پلتفرم لینوکس، سیستم عامل مک یا دیگر پلتفرم‌ها را داشته باشید، راحت‌تر از دیگر کاربران خواهید بود. در اینجا نیازی به استفاده از sudo نیست؛ زیرا یک shell (رابط بین کاربر و هسته) دارای دسترسی کاربر روت در اختیار شما خواهد بود. مانند کاربر Administrator در سیستم عامل ویندوز، منظور از روت، کاربری است که در پلتفرم‌های یونیکس (UNIX) دسترسی کاملی به سیستم دارد. فایل سیستم ویندوز شما در محیط بش شل، در مسیر /mnt/c قرار دارد.

می‌توانید در این ابزار از همان فرمان‌های استفاده شده در ترمینال لینوکس استفاده کنید. در صورتی که قبلا از خط فرمان استاندارد ویندوز برای اجرای فرمان‌های تحت داس استفاده می‌کردید، در ادامه می‌توانید برخی از دستورات اولیه‌ی مورد استفاده در بش و خط فرمان ویندوز را مشاهده کنید.

• تغییر دایرکتوری: cd در بش، cd یا chdir در داس
• فهرست محتویات دایرکتوری: ls در بش، dir در داس
• جابه‌جایی یا تغییر نام یک فایل: mv در بش، move و rename در داس
• کپی یک فایل: cp در بش، copy در داس
• حذف یک فایل: rm در بش، del یا erase در داس
• ایجاد دایرکتوری: mkdir در بش، mkdir در داس
• استفاده از ویرایشگر متن: vi یا nano در بش، edit در داس

به خاطر داشته باشید که برخلاف ویندوز، Bash Shell و محیط مشابه لینوکس آن، به حروف بزرگ و کوچک حساس است. به عبارت دیگر، “File.txt” با حرف بزرگ متفاوت از “file.txt” که دارای حرف کوچک است، خواهد بود.

برای دستیابی به دستورالعمل‌های بیش‌تر، باید به دنبال دستورالعمل‌های بش شل مشابه با موارد یاد شده، خط فرمان اوبونتو و ترمینال آنلاین لینوکس بگردید.

به منظور نصب و بروزرسانی نرم‌افزارهای مربوط به محیط اوبونتو، نیازمند استفاده از فرمان apt-get خواهید بود. برای اجرا کردن فرمان‌های apt-get با کاربر روت (معادل کاربر ادمین در ویندوز)، همه‌ی فرمان‌های یاد شده باید با پیشوند “sudo” شروع شوند. در ادامه‌ی مقاله فرمان‌های apt-get مهمی را که باید بشناسید، بیان خواهیم کرد.

• دانلود اطلاعات بروز شده در مورد بسته‌های در دسترس: sudo apt-get update
• نصب یک بسته‌ی نرم‌افزاری: sudo apt-get install packagename (نام بسته‌ی مورد نظر باید جایگزین بخش packagename دستور شود.)
• حذف یک بسته‌ی نرم‌افزاری: sudo apt-get remove packagename (نام بسته‌ی مورد نظر باید جایگزین بخش packagename دستور شود.)
• جستجوی بسته‌ی در دسترس: sudo apt-cache search word (کلمه‌ی مورد جستجو باید جایگزین بخش word دستور شود)
• دریافت و نصب آخرین نسخه‌ی بسته‌های نصب شده: sudo apt-get upgrade

پس از دانلود و نصب نرم‌افزار مورد نظر، می‌توانید پس از تایپ کردن نام آن در محیط اجرای فرمان و فشردن کلید اینتر، آن را اجرا کنید. برای دسترسی به جزئیات بیش‌تر، می‌توانید سند مخصوص نرم‌افزار را بررسی کنید.

به خاطر داشته باشید، نرم‌افزاری که در محیط بش شل نصب شده است، محدود به همان ابزار Bash shell خواهد بود؛ به این صورت که نمی‌توانید با استفاده از خط فرمان (Command Prompt)، پاورشل (PowerShell) یا دیگر نقاط موجود در ویندوز به این نرم‌افزارها دسترسی داشته باشید. به علاوه، با وجود این که محیط بش و ویندوز به فایل‌های یکسانی در رایانه‌ی کاربر دسترسی دارند، نرم‌افزار موجود در بش شل قادر به تعامل مستقیم با نرم‌افزارهای ویندوز و اجرای آن‌ها نخواهد بود.

با این حال، می‌توانید اسکریپت‌های بش شلی را ایجاد کرده و با استفاده از ابزار Bash shell آن‌ها را اجرا کنید. منظور از اسکریپت بش شل، اسکریپت‌هایی با پسوند “sh.” است.

نصب ویندوز 10 روی مک

شاید از خود پرسیده باشید که آیا می‌توان بر روی مک، سیستم‌عامل‌ ویندوز را نصب کرد یا خیر؟ بله سال‌هاست که کاربران مک می‌توانند بر روی مک‌بوک‌های خود ویندوز را نصب کنند. 

شما با نصب ویندوز ۱۰ بر روی مک خود با گروهی از ویژگی‌های جدید روبرو خواهید بود که قطعا برخی از این ویژگی‌ها برای شما جالب خواهد بود. ویندوز ۱۰ به مانند ویندوز ۸ از طراحی مبتنی بر کاشی‌ بهره می‌برد و برخی از ویژگی‌ها مانند منوی استارت بار دیگر به ویندوز بازگشته‌اند. ویندوز ۱۰ از یک مرورگر جدید و قدرتمند با نام اج استفاده می‌کند و از اپلیکیشن سویچر جدیدی بهره می‌برد که شاید برای شما به عنوان کاربر مک آشنا به نظر برسد.

پیش از این که به نصب ویندوز ۱۰ بر روی مک خود فکر کنید به این مساله که چرا باید این کار را انجام دهید فکر کنید و اینکه آیا مجبور هستید این کار را انجام دهید یا خیر؟ دقت کنید که اپل به صورت رسمی از اجرای ویندوز در مک پشتیبانی نمی‌کند و این مساله احتمال به وجود آمدن مشکلات مربوط به نصب درایورها را افزایش می‌دهد. وقتی ما تلاش کردیم که ویندوز ۱۰ را روی مک‌بوک جدید نصب کنیم، بعد از راه‌اندازی مجدد سیستم و ورود به ویندوز مشاهده کردیم (این مساله تنها یک بار اتفاق افتاد) که کیبورد و تاچ‌پد غیرقابل استفاده هستند. همچنین وقتی ویندوز ۱۰ را روی مک‌بوک پرو ۲۰۱۳ با موفقیت نصب کردیم وای‌فای غیرفعال بود. به خاطر داشته باشید احتمالا این چنین مشکلاتی برای شما نیز به وجود خواهد آمد.

از طرفی با نصب ویندوز روی مک‌بوک‌ها عمر باتری به شدت افت می‌کند و دیگر نباید روی عمر باتری بالای دستگاهتان حساب باز کنید.

برای بسیاری از این مشکلات قطعا راه‌حل‌هایی در آینده ارائه خواهد شد و باید تا رفع این مشکلات کمی صبور بود و از ویندوز ۸ استفاده کرد یا این که با وجود احتمال به وجود آمدن مشکلات گفته شده،  ما را در مراحل نصب ویندوز ۱۰ همراهی کنید.

استفاده از ویندوز به صورت مجازی یا استفاده از بوت کمپ ؟

برای استفاده از ویندوز ۱۰ بر روی مک دو انتخاب خواهید داشت. شما هم می‌توانید از بوت کمپ استفاده کنید و ویندوز را روی بخشی از هارد خود نصب کنید یا اینکه ویندوز را به صورت مجازی اجرا کنید.

استفاده از هر یک از دو روش به استفاده شما از ویندوز باز می‌گردد. اگر استفاده غیر مستمر از ویندوز خواهید داشت و فقط به صورت موقتی قصد استفاده از آن را دارید بهتر است ویندوز را در محیط مجازی تجربه کنید. شما در این روش ویندوز را به وسیله اپلیکیشنی در خود Mac Os X اجرا می‌کنید. این اپلیکیشن‌ها به شما این امکان را می‌دهند که رابط کاربری ویندوز را در خود سیستم‌عامل مک تجربه کنید و برخی از نرم‌افزارها را نیز نصب کنید اما به دلیل اجرا شدن همزمان دو سیستم‌عامل شاهد افت سرعت و کارایی هستیم. اگر این مسیر را برای اجرای ویندوز ۱۰ انتخاب کرده‌اید استفاده از دو نرم‌افزار VirtualBox و Parallels به شما پیشنهاد می‌شود.

اگر قصد استفاده طولانی مدت از ویندوز ۱۰ دارید به شما پیشنهاد می‌شود از بوت کمپ استفاده کنید. در این روش تمام منابع سیستم (مانند رم و پردازنده) به صورت کامل در اختیار ویندوز قرار می‌گیرد. اگر قصد استفاده از بوت کمپ را دارید باید قسمتی از فضای هارد دیسک خود را برای ویندوز کنار بگذارید. مقدار این فضا بستگی به نوع استفاده‌ی شما دارد و شما دیگر قادر به تغییر آن نخواهید بود مگر آن که پارتیشن مورد نظر را پاک کرده و ویندوز را بار دیگر نصب کنید. در ادامه این مطلب قصد داریم با نصب ویندوز ۱۰ به کمک بوت کمپ آشنا شویم. قبل از هرچیز توجه کنید برای شروع کار نیازمند ایمیج ایزوی ویندوز ۱۰ هستیم.

ابتدا از داشتن فضای کافی بر روی هارد خود اطمینان حاصل کنید. بسیاری از کاربران مک برای انجام بازی ویندوز را روی مک خود نصب می‌کنند اگر شما نیز در این گروه جای دارید بهتر است تقریبا نیمی از فضای هارد خود را برای ویندوز کنار بگذارید. فلش مموری حداقل ۸ گیگابایتی خود را به مک وصل کنید و بوت کمپ را اجرا کنید و بر روی "Continue" کلیک کنید.

در این مرحله با صفحه‌ای با سه گزینه روبرو می‌شویم اگر برای اولین بار این کار را انجام می‌دهید سه گزینه را در حالت انتخاب شده رها کرده و با زدن بر روی "Continue" مراحل را ادامه می‌دهیم. مک شما تقریبا آماده ساخت دیسک بوتیبل و دانلود درایورها است. شما هنوز هم می‌توانید از کیبورد، ماوس و تاچ‌پد استفاده کنید. توجه کنید که این درایورها مربوط به ویندوز ۸.۱ هستند و ممکن است در استفاده از آن‌ها با مشکلاتی روبرو شوید.

به شما اخطاری در مورد فرمت شدن درایو داده می‌شود. اگر با از دست دادن اطلاعات روی درایو خود مشکلی ندارید مراحل را ادامه دهید. بوت کمپ فایل‌های ویندوز را کپی کرده و دیسک بوتیبل را خواهد ساخت. بعد از این کار، بوت کمپ از شما میزان فضایی که برای ویندوز در نظر گرفته‌اید را خواهد پرسید.

کامپیوتر شما پارتیشن جدید را ساخته و درایورهای مورد نیاز را دانلود می‌کند و فلش مموری شما را در حالت بوتیبل قرار می‌دهد. کامپیوتر شما ریستارت خواهد شد و به احتمال فراوان وارد ویندوز خواهید شد. اگر سیستم بعد از ریستارت دوباره وارد OS X شد باید سیستم را یکبار ریستارت کرده و سپس دکمه "Option" را نگه دارید تا سیستم شما بار دیگر آماده شود. این مرحله ممکن است کمی طول بکشد.

بعد از ریستارت شدن شما سه گزینه خواهید دید؛ بوت EFI، ویندوز و مک. بوت EFI را انتخاب کنید و مراحل را تا جایی ادامه دهید که به دو گزینه "Upgrade" و "Custom install" برسید. با انتخاب custom و فورمت کردن درایوی که پیش از این پارتیشن‌بندی کرده‌ایم باید وارد صفحات مربوط به نصب ویندوز شویم. پس از اتمام نصب و ظاهر شدن والپیپر ویندوز مراحل کار شما به پایان می‌رسد.

نصب اندروید بر روی کامپیوتر

شاید پیش آمده باشد که به دلایل مختلف دوست داشته باشید اندروید را روی لپ‌تاپ یا رایانه خانگی خودتان نصب کنید. اگر یک برنامه‌نویس اندروید هستید، گوشی هوشمند ندارید یا از iOS استفاده می‌کنید شاید به نصب اندروید روی رایانه خود علاقمند باشید.

راه‌های مختلفی برای نصب اندروید روی کامپیوتر وجود دارد که شامل ماشین‌های مجازی مثل Genymotion، نسخه‌های قابل بوت مثل Remix OS و یا اپلیکیشن‌های مجزایی مثل BlueStacks می‌شود. هر کدام از این روش‌ها مزایا و معایب خود را داشته و باید بر اساس نیازهایتان یکی را انتخاب کنید.

روش اول – استفاده از ماشین مجازی

استفاده از ماشین مجازی ممکن است در نگاه اول راه نامعقولی در استفاده از کامپیوتر به نظر برسد اما اگر یک برنامه‌نویس یا توسعه‌دهنده اندروید هستید و قصد آزمایش اپلیکیشن خود را دارید بهترین راه برای این کار استفاده از ماشین مجازی خواهد بود. ماشین‌های مجازی نسبت به اوایل عرضه پیشرفت قابل توجهی داشته‌اند و اگر معماری x86_64 را انتخاب کنید سرعت اجرای آن‌ها نیز به لطف شتاب‌دهنده سخت‌افزاری HAXM اینتل بسیار مناسب خواهد بود.

دو روش اصلی برای استفاده از این روش وجود دارد که یکی Genymotion و دیگری ماشین مجازی گوگل AVDMیا همان Android Virtual Device Manager است.

Genymotion به طور کلی سریع‌تر از AVDM گوگل عمل می‌کند اما سه عیب هم دارد: عیب اول این‌که برخی از ویژگی‌های این نرم‌افزار رایگان نیست و باید برای استفاده از آن‌ها پول بپردازید. عیب دوم استفاده از معماری x86 است به این معنا که امکان تست اپلیکیشن‌ها با معماری ARM که اکثریت پردازنده‌های موبایلی را تشکیل می‌دهد وجود ندارد. Genymotion همچنین اپلیکیشن Google Play Store را ندارد و باید اپلیکیشن‌ها مورد نظرتان را به‌صورت قایل APK خودتان دستی نصب کنید. Genymotion به‌طور کلی تجربه بهتری از اندروید را در اختیارتان قرار خواهد داد و می‌توانید با استفاده از نوار ابزار آن دوربین و GPS دسترسی داشته باشید، فیلمبرداری کنید، وضعیت باتری ماشین مجازی را تغییر دهید و بسیاری کارهای دیگر. Genymotion همچنین با ترک‌پد لپ‌تاپ نیز سازگار است و مرور در اندروید را ساده‌تر می‌کند. Genymotion را می‌توانید از وب‌سایت این برنامه دانلود کنید.

اگر هدف اصلی شما تست برنامه‌های اندرویدی خودتان است شاید AVDM گوگل با پشتیبانی از انواع معماری‌ها و تغییر رزولوشن بهترین گزینه باشد. در صورتی که از معماری x86_64 استفاده کنید گزینه‌ای برای اجرای ماشین به صورت “fast virt mode” وجود دارد که با استفاده از HAXM اینتل نهایت سرعت را برایتان فراهم می‌کند هرچند که در این صورت امکان تست اپلیکیشن‌ها با معماری MIPS، ARM و یا x86_32 وجود ندارد.

مزیت دیگر AVDM سازگاری با Android Wear برای تست اپلیکیشن‌های ساعت هوشمند گوگلی و همچنین نسخه ششم اندروید یا همان مارشملو است هرچند که راه‌اندازی آن به سرعت Genymotion نخواهد بود. ماشین مجازی گوگل را نیز می‌توانید از اینجا دانلود کنید. (برای دانلود ممکن است به دلیل تحریم آی‌پی ایران به روش‌های تغییر آی‌پی نیاز باشد.)

---

روش دوم – استفاده از نرم‌افزار بلواستکس BlueStacks

روش پیشنهادی برای کاربران مبتدی

این روش که در میان کاربران ایرانی رواج بیشتری گرفته مزایای بسیار زیادی هم به همراه خود دارد. بلواستکس معمولاً با سیستم‌عامل رایانه شما بیشتر سازگار بوده و روان‌تر اجرا می‌شود. بلواستکس که در سال 2011 عرضه شد تاکنون پیشرفت‌های زیادی کرده و در آخرین آپدیت آن که آذرماه منتشر شد امکان اجرای همزمان دو اپلیکیشن اندرویدی و نوار ابزاری کاربردی نیز به آن اضافه شده است. با بلواستکس می‌توانید همچنین اپلیکیشن‌ها را از گوگل پلی‌استور و یا فروشگاه آمازون دانلود کرده و در لانچر برنامه اجرا کنید. به‌صورت پیش‌فرض بلواستکس تنها پلتفرمی برای اجرای اپلیکیشن‌های اندرویدی است و در واقع تجربه سیستم‌عامل اندروید را به همراه ندارد؛ هرچند که می‌توانید با نصب یک لانچر آن را شبیه‌سازی کنید.

درکنار مزایای گفته شده بلواستکس معایبی هم دارد. این نرم‌افزار برپایه اندروید 4.4.2 کیت‌کت بنا شده که حداقل دو نسل قدیمی‌تر از اندروید 6.0.1 مارشملو محسوب می‌شود. همچنین اگر قصد تست اپلیکیشن‌های خودتان را دارید احتمالاً بلواستکس چندان مفید نخواهد بود چرا که تنظیماتی برای تغییر مشخصات سخت‌افزاری وجود ندارد. اجرای بازی‌ها سه‌بعدی سنگین مانند آسفالت 8 نیز هنوز جالب نیست چرا که وضوح پشتیبانی شده تنها به 1280 در 720 پیکسل در OS X محدود شده و حتی در ویندوز با وضوح 1080p افکت‌ها و بافت‌ها در نمایش دچار مشکل می‌شود. بازی‌های ساده‌تری مانند Crossy Road هیچ مشکلی ندارند و همچنین برای استفاده از اپلیکیشن‌هایی مانند اینستاگرام مشکلی نخواهید داشت. برای نصب برنامه‌ها در بلواستکس کافیست فایل‌های APK را کپی و پیست کنید. برای دانلود بلواستکس می‌توانید به وب‌سایت آن مراجعه کنید. (برای دانلود ممکن است به دلیل تحریم آی‌پی ایران به روش‌های تغییر آی‌پی نیاز باشد.)

---

روش سوم – نصب سیستم‌عامل Remix OS

روش‌های قبل راه‌هایی برای اجرای اندروید در ویدندوز بودند اما Remix OS یک سیستم‌عامل کامل است که می‌توانید رایانه خود را با آن بوت کنید. این سیستم‌عامل نوپا براساس Android-x86.org نوشته شده و یک سیستم‌عامل دسکتاپ را با نوار وظیفه و پشتیبانی از پنجره‌ها برای اپ‌ها مختلف شبیه‌سازی می‌کند. به این ترتیب استفاده از اپلیکیشن‌ها و جابجایی بین آن‌ها بسیار آسان و لذت‌بخش بوده و حس یک سیستم‌عامل دسکتاپ کامل را دارد.

برای استفاده از Remix OS فعلاً بهترین راه استفاده از یک فلش‌مموری حداقل 8 گیگابایتی USB 3.0 است که البته رایانه شما نیز باید به این درگاه مجهز باشد. هرچند که استفاده از USB 3.0 اجباری نیست اما برای این‌که سیستم‌عامل کارایی مناسبی داشته باشد Remix OS آن را توصیه می‌کند. در حال حاضر دو نسخه قابل دانلود وجود دارد: بسته قدیمی و بسته EFI. بسته به نوع بوت مادربورد رایانه شما از طریق USB باید یکی از این دو نسخه را دانلود کنید و اگر نمی‌دانید کدام توصیه می‌کنیم بسته قدیمی یا Legacy را انتخاب کنید که بیشتر رایانه‌ها آن را پشتیبانی می‌کنند. همچنین راه دیگر استفاده از RemixOS در یک جعبه مجازی یا VirtualBox درون ویندوز است که هر دو روش را به اختصار توضیح خواهیم داد.

Remix OS قابلیت نصب Google Play Services و سپس Play Store را نیز دارد تا بتوانید اپلیکیشن‌های مورد نظرتان را به آسانی دانلود و نصب کنید. البته توجه داشته باشید که Remix OS در حال حاضر در مرحله آزمایشی قرار دارد و ممکن است با توقف اپلیکیشن‌ها روبرو شوید.

نصب Remix OS با استفاده از فلش مموری

اولین و بهترین راهی که برای نصب Remix OS پیش رو دارید استفاده از فلش مموری 8 گیگابایتی یا بیشتر ترجیحاً با اتصال USB 3.0 است. توجه کنید که بهتر است سرعت نوشتن روی این فلش مموری حداقل 20 مگابایت بر قانیه بوده و پردازنده رایانه شما نیز 64 بیتی باشد. ابتدا باید بسته Legacy را از وب‌سایت این سیستم‌عامل دانلود کنید. این بسته  مگابایت حجم دارد و پس از دانلود باید آن را از حالت فشرده خارج کرده و فایل اجرایی exe درون آن را اجرا کنید. وقتی آن را اجرا کردید مطمئن شوید فلش مموری به رایانه شما متصل است سپس فایل iso را از همان پوشته انتخاب کرده و OK را کلیک کنید. سپس نرم‌افزار شروع به ساخت فلش مموری قابل بوت کرده و پس از دقایقی از شما خواهد پرسید که آیا قصد ریستارت کردن رایانه را دارید یا خیر.

در هنگام ریستارت باید وارد لیست بوت مادربورد شده و USB را برای بوت شدن انتخاب کنید. دکمه ورود به این لیست در هر مادربورد و لپ‌تاپی متفاوت است اما معمولاً دکمه Esc، F2، F3 یا F12 شما را وارد لیست خواهد کرد. با اجرای Remix OS از شما خواسته می‌شود تا حالت Resident mode و یا حالت میهمان Guest Mode را انتخاب کنید. حالت اول اطلاعات شما را حفظ کرده اما حالت دوم برای دفعات بعد همه چیز را از ابتدا شروع خواهد کرد.

عملکرد اندروید Remix OS بسیار مناسب بوده و بنچمارک وب‌سایت AndroidAuthority امتیاز 177606 را در AnTuTu ثبت کرده که بسیار بیشتر از پرچم‌داران اندرویدی کنونی است.

نصب Remix OS با استفاده از VirtualBox

اگر دوست ندارید با بوت کردن به‌طور کلی وارد سیستم‌عامل دیگری شوید می‌توانید از جعبه مجازی استفاده کنید. برای این‌کار ابتدا به نرم‌افزار VirtualBox احتیاج داشته و سپس باید بسته Legacy را دانلود کنید. سپس بسته Legacy را در یک پوشه از حالت فشرده استخراج کرده و VirtualBox را نصب کنید. پس از باز کردن VirtualBox بر روی دکمه new در گوشه بالای سمت چپ کلیک کرده و ابتدا Linux و سپس Other Linux (64-bit) را انتخاب کنید.

از آن‌جایی که Remix OS به فضای رم زیاد نیاز ندارد 2 گیگابایت به نظر برای آن کافیست. هر چند اگر رایانه شما حافظه رم زیادی دارد می‌توانید بخش بیشتری از آن را به Remix OS اختصاص دهید. این نکته را مدنظر داشته باشید که بهتر است هیچگاه بیش از نیمی از حافظه رم سیستم خود را به ماشین مجازی اختصاص ندهید. قدم بعدی ایجاد هارد دیسک مجازی است. مطمئن شوید که گزینه create virtual hard disk now فعال است؛ سپس دکمه create را زده و با انتخاب گزینه VDI ادامه دهید. صفحه بعدی از شما می‌پرسد که آیا درایو dynamically allocated می‌خواهید که بهتر است این گزینه را انتخاب کنید. حالت دینامیک به سیستم امکان می‌دهد تنها در حدی فضای هارد دیسک را اشغال کند که نیاز باشد. پس از فشردن دکمه Continue باید نام درایو و حجم آن را انتخاب کنید؛ انتخاب حجم به خود شما بستگی دارد اما بهتر است حداقل 16 گیگابایت به آن اختصاص دهید. پس از فشردن دکمه Create درایو اختصاصی ساخته می‌شود. بر روی VM در سمت چپ کلیک راست کرده و Settings را انتخاب کنید؛ سپس به زبانه Storage بروید. از آن‌جا می‌توانید در کنار Controller: IDE بر روی دکمه به شکل یک بعلاوه سبز روی دیسک کلید کرده و فایل iso مربوط به Remix OS را از پوشه آن انتخاب کرده و OK کنید. به این ترتیب فایل iso روی ماشین مجازی بارگذاری خواهد شد.

سپس بر روی Start کلیک کنید تا با همان صفحه شبیه به بوت از USB مواجه شوید. حالا بر روی guest mode کلیک کرده و دکمه tab را بزنید و عبارت vga=791 را تایپ کرده و اینتر کنید. به این ترتیب رزولوشن تصویر قفل شده و امکان بوت سیستم‌عامل فراهم خواهد شد. با وجود این‌که حالت guest mode اطلاعات را ذخیره نمی‌کند اما VirtualBox می‌تواند همه چیز را درست همان‌طور که آن‌ها را ترک می‌کنید بازیابی کند پس همه چیز ذخیره خواهد شد. نکته دیگر این‌که VirtualBox به صورت پیشفرض با استفاده از ماوس کار می‌کند که با Remix OS مشکل دارد؛ پس بهتر است پس از شروع کار با مراجعه به منوی input گزینه mouse integration را غیر فعال کنید.

---

روش چهارم – استفاده از Android-x86.org

پروژه Android-x86.org بر پایه پروژه متن‌باز اندروید AOSP نوشته شده و هدف آن فراهم کردن اندروید برای تمامی کاربران PC است. برای دانلود آخرین نسخه می‌توانید به اینجا مراجعه کنید. آخرین نسخه اندروید پشتیبانی شده توسط این پروژه در زمان نگارش مطلب 5.1.1 آب‌نبات چوبی است. برای اجرای این روش باید از VirtualBox استفاده کنید. مراحل نصب این پروژه با Remix OS کمی متفاوت است. پس از دانلود VirtualBox و نصب و اجرای آن بر روی دکمه new کلیک کرده و از لیست لینوکس و سپس Oracle (64-bit) را انتخاب کنید. مراحل را شبیه به نصب Remix OS ادامه داده و پس از بارگذاری فایل iso و کلیک بر روی start در صفحه ظاهر شده گزینه آخر را برای نصب اندروید انتخاب کنید. صفحه بعد از شما درایوی برای نصب را طلب می‌کند که تنها کافیست دکمه Enter را فشار دهید. برای نصب باید درایو مجازی فرمت شود که بهتر است فایل سیستم fat32 را انتخاب کنید. برای مرور در این فضا باید از دکمه‌های جهت‌نما و Enter کیبورد استفاده کنید. نصب GRUB را انجام ندهید و سیستم را نیز به صورت read/write نصب کنید. برای ایجاد فایل data.img نیز هرچه فضای بیشتری را انتخاب کنید امکان نصب اپلیکیشن‌های بیشتری را در آینده خواهید داشت.

به همین سادگی (؟!) اندروید روی ماشین مجازی نصب خواهد شد و مشاهده می‌کنید که اندروید کاملاً خام و بدون اپلیکیشن‌های اضافه اجرا خواهد شد. خوشبختانه Google Play Services به صورت پیش‌فرض نصب شده است اما وضوح تصویر پایین بوده و شاید کار به صورت لمسی با آن کمی دشوار باشد. توجه داشته باشید که در صورت خاموش کردن ماشین مجازی مجبورید Android-x86 را از ابتدا نصب کنید اما اگر وضعیت ماشین را ذخیره کنید مشکلی نخواهید داشت.

---

مقایسه روش‌ها و نتیجه‌گیری

هر کدام از روش‌های فوق مزایا و معایب خودشان را دارند و بهتر است با توجه به هدفتان از نصب اندروید یکی را انتخاب کنید. اگر یک برنامه‌نویس اندروید هستید AVDM یا روش‌های مشابه بهترین گزینه خواهد بود. اگر دوست دارید اندروید را درست مانند گوشی روی ویندوز تجربه کنید و اپلیکیشن‌های موجود را نصب و استفاده کنید بهتر است از BlueStacks بهره ببرید. بلواستکس امکاناتی برای تنظیمات وضوح و سخت‌افزار ندارد اما نصب اپ‌ها از گوگل پلی استور و آمازون به سادگی انجام می‌شود. AVDM همچنین به نصب بودن  Android Studio نیاز دارد و Genymotion نیز کاملاً رایگان نیست.

Remix OS با وجود دشواری در اجرا تجربه کامل‌تری برای کار با اندروید در اختیار کاربر گذاشته و به نحوی یک لپ‌تاپ اندرویدی در اختیارتان می‌گذارد. Android-x86 شاید دشوارترین راه نصب اندروید باشد اما این پلتفرم را به صورت خام و دست نخورده در اختیار کاربر قرار خواهد داد.

به صورت کلی هیچکدام از روش‌ها بدون نقص و کامل نیستند و نمی‌توانند جایگزین خرید یک گوشی یا تبلت اندرویدی شوند. اما بسته به نیازتان هر کدام از روش‌های گفته شده می‌تواند شما را از خرید و هزینه اضافه بی‌نیاز کند.

نصب و ذخیره Font

همان طور که می‌دانید، برای نصب فونت در کلیه ویندوزها، کافی است تا فایل فونت را در پوشه Windows/Fonts کپی نماییم. با این کار فونت مورد نظر بر روی ویندوز نصب می‌گردد و می‌توان از آن در محیط‌های مختلف ویندوز استفاده نمود. ولی امان از زمانی که تعداد زیادی فونت را جهت نصب کپی می‌کنید و فونت‌ها تکراری از آب در می‌آیند و قبلا روی ویندوز نصب شده‌اند؛ در این صورت تنها دو دکمه OK و Cancel را خواهید داشت و بایستی تک تک پنجره‌های باز شده به صورت متوالی را ببندید. اینجاست که کار واقعا سخت و آزاردهنده می‌شود. چون  اثری از دکمه‌هایی نظیر Yes to All نیز نیست و باید تک تک پنجره‌ها را به شکل دستی Cancel کنید. هم اکنون قصد داریم ترفندی کاربردی جهت خلاصی از این مشکل به شما معرفی کنیم. به طوری که حتی اگر فونت، پیش از این بر روی ویندوز نصب شده باشد دیگر پیغام خطایی مشاهده نگردد و به طور اتوماتیک کلیه فونت‌ها کپی و نصب شوند.

روش کار :
ابتدا در یکی از درایوهای خود و در محل دلخواه یک پوشه جدید ایجاد کنید (با استفاده از راست کلیک و انتخاب New > Folder).
سپس فایل‌های فونت مورد نظر خود که قصد دارید آنها را نصب کنید را درون این فولدر جدید Copy و Paste کنید.
پس از این کار  وارد فولدری که فونت ها در آنجا کپی شده‌اند شوید.
بر روی قسمت خالی از صفحه راست کلیک کرده و New > Text Documents را انتخاب کنید.
خواهید دید که برنامه Notepad باز می‌گردد.
اکنون کدهای زیر را عینا داخل آن Copy و Paste نمایید:

copy *.* C:\WINDOWS\Fonts

در دستور فوق به جای درایو C، درایوی که ویندوزتان در آن نصب است را وارد نمایید. به عنوان مثال اگر ویندوز ما در درایو E نصب است در کد بالا بایستی E:\WINDOWS\Fonts را جایگزین کنیم.
پس از این کار، از منوی File بر روی Save as کلیک کنید. سپس فایل را با نام دلخواه و پسوند bat. در همان محل ذخیره کنید .
سپس Notepad را بسته و مجدد به فولدری که فایل‌های فونت در آن موجود است بروید.
در حاضر بایستی فایل ساخته شده با فرمت bat. در کنار فایل‌های فونت در یک پوشه باشند.
حال کافی است بر روی فایل خود با فرمت bat. که توسط Notepad آن را ساختید دوبار کلیک کنید.
کار تمام است و فونت‌ها بدون هیچ گونه دردسری نصب شده‌اند.

 نکته:
در صورتی که فونت‌هایی که قصد نصب آن ها را دارید در یک فولدر در درون هارد‌دیسک شما قرار دارند می‌توانید بدون نیاز به کپی کردن فایل فونت‌ها در یک پوشه جدید، مستقیما یک فایل bat به مانند بالا بسازید و ادامه مراحل را صورت دهید. این توضیح در متن ترفند بیشتر جهت این بود که کاربران مبتدی در صورتی که فونت‌ها را از روی CD نصب می‌کنند دچار مشکل نشوند، چرا که بر روی CD طبعا نمی‌توان یک فایل bat جدید در کنار فونت‌ها ساخت. البته شما می‌توانید فایل bat خود را جداگانه در محلی دیگر بسازید و در کد به جای *.* محلی که فونت‌ها در آن وجود دارند را وارد کنید.

کد فوق نیز در اصل جزئی از دستورات CMD است که جهت سهولت کار این گونه توضیح داده شده است. شما می‌توانید از محیط Command Prompt هم برای این کار استفاده کنید.

همچنین جهت فعال نمودن قابلیت نمایش فرمت فایل‌ها، بایستی در My Computer از منوی Tools وارد Folder Options شده، سپس به تب View رفته و تیک گزینه Hide extensions for known file types را بردارید و OK کنید.
این ترفند بر روی کلیه نسخه‌های ویندوز عملی است.

ذخیره کردن فونت فایل های Word و PowerPoint همراه با خود فایل

فرض کنید یک فایل Word یا PowerPoint در اختیار دارید و برای چاپ یا ارائه فایل مورد نظر مجبور هستید از یک کامپیوتر دیگر استفاده کنید.اما اگر فونت هایی که شما برای تهیه فایل استفاده کرده اید در کامپیوتر جدید وجود نداشته باشد، فایل شما به شکل نامنظم و زشتی نمایش داده خواهد شد.

در این ترفند نحوه ی ذخیره نمودن فونت فایل های Word و PowerPoint را همراه با خود فایل آموزش خواهیم داد تا از بروز اینگونه مشکلات جلوگیری شود.

بدین منظور ابتدا به منوی File مراجعه کرده و گزینه Options را انتخاب کنید.

در مرحله بعدی به بخش Save مراجعه کرده و تیک گزینه Embed fonts in the file را بزنید.

و در آخر بر روی گزینه OK کلیک کنید.

 

 

کار تمام است.

با انجام این ترفند فونت فایل مورد نظر همراه با فایل ذخیره خواهد شد و اگر فونت ها در کامپیوتر جدید نصب نشده باشند فایل شما به خوبی قابل خواندن است .

روش نصب و ترفندهای سریع و پرکاربرد ویندوز 10

مایکروسافت پس‌از معرفی ویندوز ۱۰، پیوسته درحال به‌روزرسانی آن بوده و هر بار قابلیت‌های جدیدی را به این سیستم عامل اضافه می‌کند. تعداد زیاد این قابلیت‌ها باعث شده بسیاری از آن‌ها فرصت شناخته شدن پیدا نکنند. در این نوشتار قصد داریم به هفت قابلیت کاربردی و البته سریع ویندوز ۱۰ و روش نصب آن بپردازیم. 

‌‌‌‌  ‌‌‌

۱- کوچک کردن همه‌ی پنجره‌ها به‌جز پنجره‌ی فعال

نوار عنوان (Title bar) پنجره‌ای که می‌خواهید باقی بماند را گرفته و بلرزانید (به جهات مختلف حرکت دهید). خواهید دید که همه‌ی پنجره‌ها به‌جز پنجره‌ی مورد نظر کوچک می‌شوند. حال اگر همین کار را مجددا تکرار کنید پنجره‌ها به‌صورت قبلی برمی‌گردند.

‌‌

۲- باز کردن منوی Properties

در پنجره File Explorer کلید Alt را نگه داشته و روی پرونده (File)، پوشه (Folder) یا میان‌بر (shortcut) مورد نظر دوبار کلیک کنید تا به‌سرعت منوی Properties باز شود.

‌‌‌

۳- میان‌بر‌های جدید به کمک کلید ویندوز

کلید ویندوز (کلیدی که روی آن لوگوی ویندوز نقش بسته) به‌همراه کلید I شما را به منوی جدید تنظیمات می‌برد. اگر همین کلید را به‌همراه کلید A فشار دهید مرکز اعلان‌ها به نمایش در می‌آید و چنان‌چه کلید X را با کلید ویندوز بزنید، منوی Start مخفی ظاهر می‌شود.

‌‌‌

۴- الصاق سطل آشغال به منوی شروع

اگر علاقه‌مندید بیشتر کارهای خود را در منوی Start انجام دهید و این موضوع شامل سطل آشغال هم می‌شود، می‌توانید با کلیک راست روی آیکون آن در دسکتاپ و انتخاب گزینه‌ی Pin to Start این کار را انجام دهید.

‌‌‌

۵- اسکرول کردن روی پس‌زمینه

در ویندوز ۱۰ همه‌ی پنجره‌ها را می‌توانید اسکرول کنید؛ حتی پنجره‌هایی که فعال نیستند و با آن‌ها کار نمی‌کنید. البته این امکان به‌طور پیش‌فرض فعال است ولی اگر به هر دلیلی غیر‌فعال شده و کار نمی‌کند این مسیر را دنبال کنید:

Settings > Devices > Mouse & touchpad

و طبق تصویر، گزینه‌ی نشان داده‌شده را در حالت On قرار دهید. از این پس، مثلا اگر یک مرورگر را کنار پنجره‌ی دیگری باز کرده باشید، هر بار که نشان‌گر ماوس روی هرکدام از پنجره‌ها قرار بگیرد می‌توانید آن را به هر سمتی اسکرول کنید.

‌‌

۶- سرعت در انتخاب برنامه‌ی مورد نظر در منوی شروع

معمولا پس ‌از گذشت مدتی، با نصب برنامه‌های متنوع، قسمت All apps فهرست بلند بالایی می‌شود که گاهی یافتن برنامه‌ی مورد نظر را دشوار می‌کند. در این قسمت می‌توانید با کلیک روی حروف بالای یکی از بخش‌ها و انتخاب حرف اول نرم‌افزار خود، مستقیم به‌سراغ آن بروید.

‌‌‌

۷- کنترل نوار وظیفه با میان‌بر‌های صفحه کلید

اگر برنامه‌های پرکاربرد خود را به نوار وظیفه الصاق کرده‌اید، این امکان در اختیار شما است که آن‌ها را از طریق ترکیب کلید ویندوز با کلید‌های اعداد به‌سرعت اجرا کنید. همان‌طور که در تصویر مشخص شده، محل قرارگیری نرم‌افزار روی نوار وظیفه عدد آن را تعیین می‌کند.

مثلا در شکل بالا مرورگر گوگل کروم سوم است و برای راه‌اندازی آن کلید ویندوز را به همراه کلید 3 فشار می‌دهیم. اگر هم خواستید بین برنامه‌های الصاقی حرکت کنید کلید ویندوز را با کلید T بزنید.

 

آموزش تصویری نصب ویندوز 10:

 

 

بالاخره در تاریخ 29 ژوئیه 2014 نسخه نهایی ویندوز 10 وارد بازار شد. شرکت مایکروسافت انتظار دارد که این نسخه از ویندوز بتواند رکورد فروش را جابجا کند.

 

نصب ویندوز 10 با سایر نسخه های ویندوز تفاوت زیادی ندارد.

 

با این حال در این مطلب، آموزش تصویری نصب ویندوز 10 را برای شما آماده کرده ایم.

 

1- بعد از دانلود ویندوز 10 با فرمت ISO ، ابتدا این فایل ISO را از طریق نرم افزارهایی نظیر Nero ، UltraISO و... روی یک DVD رایت کنید و سپس DVD را به حالت بوت ببرید و مراحل زیر را طی کنید.

2- روی Next کلیک کنید.

 

 

3- روی Install Now کلیک نموده و در صفحه بعد تیک گزینه I accept the license terms را فعال کنید و روی Next کلیک کنید.

 

 

 

4- اکنون گزینه Custom را انتخاب کنید و صبر کنید تا ویندوز به طور کامل نصب شود.

 

 

 

5- بعد از نصب ویندوز سیستم شما ریستارت می شود و پس از ریستارت در صفحه ای که نمایان می شود فقط روی Use Express Settings کلیک کنید.

 

 

 

6- در این قسمت باید اطلاعات اکانت خود را وارد کنید یا اکانت جدید بسازید.

 

 

پس از انجام مراحل بالا، ویندوز شما حاضر و آماده است.

 

منبع:

sarzamindownload

cnet

آموزش کامل نصب و فعال سازی Internet Download Manager

آموزش کامل نصب و فعال سازی یکی از برترین نرم افزارهای مدیریت دانلود جهان ( IDM ) در خدمت شما هستیم ، این ابزار به عنوان یک شتاب دهنده دانلود می باشد ، تاکنون میلیون ها بار توسط کاربران نصب شده است ، در ایران با توجه به محدودیت های خرید این نرم افزار و قیمت بالای آن کاربران را واداشته تا از روش های غیر معمول برای فعال سازی ان استفاده کنند.

 

باید دانست Internet Download Manager یا به صورت عام IDM دقیقا چه کاری می کند ؟ این ابزار با روش کانکشن ۸ ، ۱۶ ، ۳۲ و ۶۴ به سرورهایی که قصد دانلود ازش دارید وصل می شود یعنی شما دقیقا اگر سرور محدودیتی نداشته باشد وقتی کانکشن ۱۶ را انتخاب می کنید در زمان دانلود ۱۶ کانکت به سرور دانلودتان وصل می شوید و همین باعثافزایش سرعت دانلود شما می شود.

 

 

اول آموزش نصب نرم افزار Idm :

۱ – ابتدا شما نرم افزار را از لینک دانلود  آخرین نسخه دانلود منیجر IDM  دانلود کنید ، قبل از اینکه شما اقدام به خارج کرده فایل دانلود شده از حالت فشرده نمایید آنتی ویروس خودتان را کاملا غیر فعال نمایید و تا پایان فعال سازی نرم افزار ان را فعال نکنید.

۲- حالا فایل را از حالت فشرده خارج کنید و با اجرای فایل Setup به نصب نرم افزار بپردازید.

۳- با اجرای فایل نصب با تصویر زیر مواجه می شوید که مانند عکس زیر روی Next کلیک کنید.

۲ – اکنون در مرحله بعد دوباره روی Next کلیک کنید و سپس با هم باید روی Next در مرحله سوم نصب نرم افزار IDM کلیک نمایید ، مرحله چهارم نرم افزار باز هم باید روی Next کلیک کنید و در اخر نرم افزار نصب می شود و شما روی Finish کلیک می کنید. تبریک عرض میکنیم نرم افزار نصب شما ، اما هنوز مرحله فعال سازی و مهم ان باقی مانده است که در ادامه به صورت مصور برای شما شرح خواهیم داد.

آموزش کرک و فعال سازی نرم افزار :

بعد از نصب نترم افزار نوبت به مرحله فعال سازی ان می رسد در فایل دانلود شده شما با ۴ پوشه سر و کار دارید که ما برای شما توسط این آنها سه روش برای نصب نرم افزار را برای شما آموزش خواهیم داد.

قبل از فعال سازی با اصطلاحات زیر آشنا شوید :

- در آموزش زیر بارها و بارها محل نصب نرم افزار شاره شده است محل نصب نرم افزار یعنی جایی که نرم افزار نصب شده است ، که معمولا درایو C پوشه Program file می باشد ، اما برخی ویندوز ها در درایو هایی مثلا D نصب می شوند برای دیدن محل نصب نرم افزار مانند تصویر زیر روی آیکون Internet Download Manager کلیک راست کنید و روی Open File Loction کلیک نمایید تا محل دقیق نصب نرم افزار مشخص شود اکنون یک پوشه برای شما باز می شود ان را نبدید و آموزش فعال سازی IDM را تا اخر دنبال کرده چون به این فولدر تا پایان فعال سازی احتیاج دارید.

- تنها یکی از روش های فعال سازی را اجرا کنید ما در آموزش های زیر دو روش برای فعال سازی را قید کرده ایم شما تنها یکی از روش ها را اجرا نمایید.

- آموزش های زیر شما شاهد نام بردن پوشه هایی مانند Patch و Crack می باشید ، این پوشه ها ها همراه فایل دانلود شده می باشند و طبق عکس زیر با نام بردن از هر کدام دقیقا وارد آن فولدر شوید.

اولین روش فعال سازی نرم افزار Idm :

وارد فولدر Patch شوید و فایل patch را به محل نصب نرم افزار منتقل نمایید. ، اگر ویندوز XP دارید روی فایل Patch.exe کلیک کنید تا باز شود و اگر ویندوز ۷ ، ۸ و یا ۸٫۱ دارید روی فایل Patch.exe کلیک راست کنید و Run As Administrator را کلیک کنید تا فایل Patch باز شود ، اکنون طبق تصویر زیر ابتدا روی Patch کلیک کنید. در برخی ویندوزها با اجرای فایل patch از شما یک مسیر برای انتخاب می خواهد شما باید این مسیر را به فایل patch بدهید C:/ Program files / Internet download Manger / idman.exe و در ویندوزهای ۶۴ بیتی به جای Program files باید مسیر Program files (86) را انتخاب کنید.

دومین روش فعال سازی نرم افزار IDM :

وارد فولدر Crack شوید که همراه فایل دانلود می باشد ، تمامی فایل های موجود در پوشه crack را در مسیر نصب نرم افزار کپی کنید ، بعد از کپی کردن فایل ها باید فایل Actrive.Reg را اجرا کرده و سپس روی Yes کلیک کنید .

نکات مهم :

- بهترین روش فعال سازی روش اول هستش ، البته روش دوم برای کسانی که روش اول پاسخگو نیست نیز عالی می باشد.

- حتما حتما و بازم حتما فقط یکی از روش های فعال سازی را اجرا کنید.

- به هیچ عنوان نرم افزار internet download manager را آپدیت نکنید.

- اگر هم دستتون خورد و آپدیتش کردید باید نرم افزار از طریق کنترل پنل به صورت FULL حذف کامل شود سپگس سیستم ریستارت و دوباره طبق اموزش های بالا نصب و آپدیتش کنید.

منبع: www.patoghu.com